Ağlamak dahi gelmiyor içimden...
Donuk bakışlar kelepçe olmuş gözlerime
Son nefesini vermeye yakın dudak kenarlarım
Yazın ortasında kar tanelerini izlemek gibi, anlamsız...
Öyle bir kabusun ortasındayım ki
Uyanmak dahi gelmiyor içimden
Kabullenilmiş bir çaresizlik işte
Sürüsünü kaybetmiş ördek misali
Bekliyorum,
Kabustan uyandıracak o sesi
Işığın sesini...
